Ach, alder excellentste van crachte,
dijn vriendelic oghen doch up mi scachte,
ende neimt in dancke dat ic labuere
nu ten stonden.
Lof onbesmetste, vry van zonden,
gheestelic int weerlic, ende nochtan
gheen wesen hu vulloven en caN.
Te rechte zo biet hu elc saluut.
Lof slot, lof slotel, lof hemels conduut,
lof ongrondelic omme staect
met inghelen reen.
Lof, hu die tstervelike fruut
ontstervelic heb ghetoghen uut,
stervelic zijnde, ende niet ghesmaect
der hellen ween.
Lof tzuens moeder, lof tsvaders bruudt,

De indexen van "Hoofdstukken Nederlands" worden geladen...

De indexen van "Iconografie" worden geladen...