Ondoet den mantel dyr zaligher moeder
in wien du wordes tsmenschen broeder;
ende up ten troost van uwer bede,
ende up dine grote ontfarmichede
zoo biddic hu, Vader, om verdrach,
want ic niet aermer zijn en mach,
verlast van zondelike schouden.
Lettel of niet hebbic behouden
dies my ye wart van dy te goede,
maer bem lacen in zwarer aermoede,
eenen voys van grooter blame