O glorieus, almueghende God,
ic aerm, bezondich worm glot,
scame mi toot dij te zegghene: ‘Vader’,
want ic mijn leven al te gader,
zoo onnutte zie, ende zo onreyne,
groot van zonden, in duechden cleyne,
toot nu van minen eersten beghinne.
Ydel ghenouchte ende weerlike minne,
zondelic werc zoo vele gheantiert,
dij, Vader, onweerdelic ghepiert,
versmadelic uut der herten mijn,
ende tieghen den helighen wille dijn
ghemint in zonden, boven dij.
Dies kennic, laes, onweerdich my

De indexen van "Hoofdstukken Nederlands" worden geladen...

De indexen van "Iconografie" worden geladen...