O wonderlic werc, o godlike ghifte,
daer alle verwonderen voren bughen.
Alle sciencie, hand, tonghe, ghescrifte,
hoe groot hem liecht dijns loofs betughen.
Du zijs een borst vul gracien, om zughen
huut di in ons een eeuwich voedsel;
een vat vul glorien, wiens helighe dughen
ons crachtich beluken voor sviants broedsel.
Alle menschelike zinnen, o inglic groetsel,
in di hem al beken ontzijnct.
Sondert horen alleene, dat crijcht bevroetsel
van di, daer hem tghelove toe brijnct.
Tes recht datmen dijns loofs ghedijnct
zegghende met herten zeer diligent:
‘Lof, wonderlic ghebenedijt Sacrament.’

De indexen van "Hoofdstukken Nederlands" worden geladen...

De indexen van "Iconografie" worden geladen...