Vader, ontdoe die lippen mijn,
mijn mont zal condeghen den lof dijn.
Dine gherechticheit zal ons horen,
dine ontfaermicheit, als te voren
sal ons ontfaermen, ende dine genaden
zal ons van onsen zonden ontladen.
Dine gracie die zal ons gheven
nieuwe ghiften in zalichede te leven.
Lof Vader, van allen monden gheseit,
Dijnre grondeloser ontfaermicheit.
Lof zijn di alle tonghen sculdich
van dijnre gracien menichfuldich.
Elc voys met herten spreken zal
dijnre groter ghenaden zonder ghetal.
Lof dijnre overvloeyender duecht,
daer ghi ons mede behouden muecht.

 

De indexen van "Hoofdstukken Nederlands" worden geladen...

De indexen van "Iconografie" worden geladen...