ende donghenadighe werden bekeert
toot di, dus wert dinen name vermeert,
ende bider gracien van di alleene,
diet al bescermt, groot ende cleene.
Vader, dune zult dan niet versmaden
bij dijnre grondeloser ghenaden
dat ic mi gherne dijns wercs bewinde,
want ghelijc dinen liefsten kinde
soudic di gheerne ghelieven, Vader.
Mijn vleesch, mijn zenuwen ende mijn in ader
biedic die over die zonden mijn.
Wilt mijns also ontfaermich zijn
dattic dine benedixie ontfa,
eer ic nu, Vader, van voor di gha.

De indexen van "Hoofdstukken Nederlands" worden geladen...

De indexen van "Iconografie" worden geladen...