Ach, alder glorieuste drachte,
die hoochste die gods cracht ye ghewrachte,
hoe zoudic lacen, zuver fighuere,
hu lof vermonden,
daer al tmenschelike gheslachte,
ende tselfs als inghelicke ghedachte,
ja, dhoochste wijsheit der nature,
candt nauwe ghegronden?
Zoo groot, zo diep zij di van machte,
dat biden ontfane dijns baerzens zachte,
my elc adre van vruechden scuere
duert oorconden.

De indexen van "Hoofdstukken Nederlands" worden geladen...

De indexen van "Iconografie" worden geladen...